Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

II K 126/20 - wyrok Sąd Rejonowy w Zabrzu z 2020-11-05

Sygn. akt II K 126/20

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 05 listopada 2020 roku

Sąd Rejonowy w Zabrzu w II Wydziale Karnym, w składzie:

Przewodniczący: Małgorzata Ciecierska- Hendryk

Protokolant: Joanna Kirszniok-Schnapka

Przy udziale Prokuratora ----

po rozpoznaniu w dniu: 01.07, 05.08, 05.11. 2020 roku,

sprawy W. K. , ur. (...) w Z., syna J. i D.,

oskarżonej o to, że:

w dniu 01 stycznia 2020 roku w Z. kierowała pojazdem mechanicznym marki D. (...) o numerze rejestracyjnym (...) w ruchu lądowym w stanie nietrzeźwości wyrażającym się kolejno 0,46 mg/l, 0,49 mg/l, 0,41 mg/l, 0,45 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu,

tj. o czyn z art. 178a § 1 kk

ORZEKA:

1). na mocy art. 66 § 1 kk oraz art. 67 § 1 kk warunkowo umarza postępowanie karne przeciwko W. K. oskarżonej o to, że: w dniu 01 stycznia 2020 roku w Z. kierowała pojazdem mechanicznym marki D. (...) o numerze rejestracyjnym (...) w ruchu lądowym w stanie nietrzeźwości wyrażającym się kolejno 0,46 mg/l, 0,49 mg/l, 0,41 mg/l, 0,45 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, tj. o czyn z art. 178a § 1 kk- wyznaczając okres próby na 1 (jeden) rok,

2). na mocy art. 67 § 3 kk w zw. z art. 39 pkt. 3 kk orzeka wobec oskarżonej środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 1 (jeden) roku,

3). na mocy art. 67 § 3 kk w zw. z art. 39 pkt.7 kk i art. 43a § 1 kk orzeka wobec oskarżonej środek karny w postaci świadczenia pieniężnego w kwocie 500 (pięćset) złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej,

4). na mocy 67 § 3 kk w zw. z art. 72 § 1 pkt. 5 kk zobowiązuje oskarżoną w okresie próby do powstrzymania się od nadużywania alkoholu

5). na mocy art. 63 § 4 kk zalicza oskarżonej na poczet orzeczonego w pkt. 2 wyroku zakazu, okres rzeczywistego zatrzymania prawa jazdy od dnia 01 stycznia 2020 roku do dnia 05 listopada 2020 roku, uznając tenże środek karny za częściowo wykonany,

6). na mocy art. 624 § 1 kpk i art. 627 kpk oraz art. 7 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. Nr 49 poz. 223 z późn. zm.) zasądza od oskarżonej na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w postaci częściowych wydatków w kwocie 200 (dwieście) złotych, w pozostałym zakresie uznając, że wydatki te poniesie za nią Skarb Państwa, a nadto zasądza od oskarżonej opłatę od warunkowego umorzenia postępowania w kwocie 70 (siedemdziesiąt) złotych.

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

IIK 126/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżona

Czyn przypisany oskarżonej (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

W. K.

w dniu 01 stycznia 2020 roku w Z. kierowała pojazdem mechanicznym marki D. (...) o numerze rejestracyjnym (...) w ruchu lądowym w stanie nietrzeźwości wyrażającym się kolejno 0,46 mg/l, 0,49 mg/l, 0,41 mg/l, 0,45 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, tj. czyn z art. 178a § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.  Kierowanie przez oskarżoną W. K. w dniu 01 stycznia 2020 roku w Z. około godziny 08.26 samochodem osobowym należącym do jej rodziców (samochód marki D. (...) o numerze rejestracyjnym (...)) w stanie nietrzeźwości wyrażającym się kolejno 0,46 mg/l, 0,49 mg/l, 0,41 mg/l, 0,45 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, oraz zatrzymanie jej do kontroli drogowej na ul. (...) w Z. przez funkcjonariuszy Wydziału Ruchu Drogowego Komendy Miejskiej Policji w Z.: starszego sierżanta J. S. i sierżanta P. K..

2.  Fakt spożywania przez oskarżoną alkoholu w noc sylwestrową w różnych ilościach i rodzaju (dwa łyki z drinków około godz. 22.00-23.00, 2 drinki z wódki ok. godz. 22.00-23,00, 2 łyki szampana o godz. 24.00),

3.  Poddanie się przez nią badaniom analizatorem wydechu A. 6020 plus (o nr fabrycznym (...), prod. (...), które to urządzenie przeszło próbę wzorcowania przed zdarzeniem w dniu 25.07.2019r., zaś ważność tej próby do następnego wzorcowania sięgała do dnia 24.01.2020r.) oraz Alkometrem A 2.0 (którego datą wzorcowania był 21.11.2019r.), zatem obydwa urządzenia były sprawne i testowane.

4.  Potwierdzenie ilości i jakości spożytego przez oskarżoną alkoholu (w jednej z jej najbardziej prawdopodobnej wersji) w drodze opinii biegłej mgr K. P.

1  protokoły badania stanu trzeźwości analizatorami wydechu wraz z wynikami,

2  wyjaśnienia oskarżonej,

3  zeznania świadka J. S.,

4  zeznania dopuszczonego przez Sąd świadka D. K. (1)

1. wyjaśnienia oskarżonej,

2. zeznania dopuszczonego przez Sąd świadka A. W. (1),

1. protokoły badania stanu trzeźwości analizatorami wydechu wraz z wynikami,

2. świadectwa wzorcowania analizatorów wydechu

1. opinia ustna złożona przez biegłą do protokołu rozprawy opinia z tzw. rachunku retrospektywnego.

.

(k-2, 4 akt)

(k 17-18, 61-62, 63, 76, akt),

(k 7-8, 62-63),

(k 63)

(k 17-18, 61-62, 63, 76, akt),

(k 64 akt)

(k-2, 4 akt)

(k-3,5)

(k- 75-76)

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżona

Czyn przypisany oskarżonej (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

W. K.

w dniu 01 stycznia 2020 roku w Z. kierowała pojazdem mechanicznym marki D. (...) o numerze rejestracyjnym (...) w ruchu lądowym w stanie nietrzeźwości wyrażającym się kolejno 0,46 mg/l, 0,49 mg/l, 0,41 mg/l, 0,45 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, tj. o czyn z art. 178a § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1.  okoliczność ustalenia przez oskarżoną braku alkoholu w jej organizmie za pomocą aplikacji telefonicznej umożliwiającej to,

1.  Wyjaśnienia oskarżonej

k 17-18, 61-62, 63, 76, akt),

1.OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1

2

3

4

protokoły badania stanu trzeźwości analizatorami wydechu wraz z wynikami,

wyjaśnienia oskarżonej,

zeznania świadka J. S.,

zeznania dopuszczonego przez Sąd świadka D. K. (1)

1 wyjaśnienia oskarżonej,

2 zeznania dopuszczonego przez Sąd świadka A. W. (1),

1 protokoły badania stanu trzeźwości analizatorami wydechu wraz z wynikami,

2. świadectwa wzorcowania analizatorów wydechu

1 opinia ustna do protokołu rozprawy z tzw.rachunku retrospektywnego,

1. Dowody te nie budzą wątpliwości co do autentyczności dokumentowanych okoliczności, potwierdzają ustalony stan faktyczny sprawy, korelują z dowodami uznanymi za wiarygodne, w tym wyjaśnieniami oskarżonej wskazującej na ilość i rodzaj wypitego alkoholu, zeznaniami funkcjonariusza Policji -świadka J. S. (odnośnie oznak nietrzeźwości w zachowaniu zatrzymanej do kontroli drogowej kierującej W. K.), zeznaniami świadka A. W. potwierdzającego fakt spożywania w jego towarzystwie alkoholu przez oskarżoną oraz opinią biegłej K. P. (potwierdzającą generalnie wersję oskarżonej podanej w jej wyjaśnieniach co do ilości i jakości spożytego alkoholu). Dowody te nie nasuwają zatem wątpliwości co do ich wiarygodności i przez to Sąd uznał je za w pełni wiarygodne.

2. wyjaśnienia logiczne, konsekwentne, spójne w zakresie faktów bezspornych związanych z kierowaniem pojazdem w stanie nietrzeźwości, natomiast nieco różniące się od relacji podawanych na różnych etapach postępowania (w tym w czasie zatrzymania do kontroli przez Policję) w kwestii ilości i rodzaju wypitego alkoholu. Tu jednak, należy wziąć pod uwagę relacje oskarżonej złożone już w toku czynności procesowych, gdyż te informacje, jakie w pierwszej chwili zatrzymania oskarżona podała w trakcie zatrzymania do kontroli a które odnotowano w protokole kontroli badania stanu trzeźwości (k-2-verte), mogły być wynikiem wypowiedzi bez namysłu, spontanicznej, odnoszącej się raczej do pojemności drinków spożytych przez oskarżonej, nie zaś ilości czystej wódki. W większości Sąd dał jednak wiarę wyjaśnieniom oskarżonej, przyznającej się do winy i potwierdzającej praktycznie wszystkie okoliczności zajścia, podchodząc jedynie ostrożnie do ewentualnych wyników uzyskanych przez oskarżoną w czasie wieczoru sylwestrowego w aplikacji telefonicznej badającej stężenie alkoholu w jej organizmie.

3. Zeznania logiczne, konsekwentne, spójne, korelujące z pozostałym materiałem dowodowym, zwłaszcza z dowodami z dokumentów załączonych do akt sprawy, w tym wymienionymi protokołami badania stanu trzeźwości oskarżonej, ale też wyjaśnieniami W. K..

4. Zeznania logiczne, konsekwentne, spójne, korelujące z pozostałym materiałem dowodowym, zwłaszcza z dowodem z wyjaśnień oskarżonej w zakresie faktów bezspornych związanych z wcześniejszą kłótnią świadka z oskarżoną, oddzielnym spędzaniem nocy sylwestrowej, poszukiwaniem przez oskarżoną schronienia w domu świadka po awanturze z rodzicami, niezbyt korzystną atmosferą w domu rodzicielskim oskarżonej.

1 wyjaśnienia logiczne, konsekwentne, spójne w zakresie faktów bezspornych związanych z kierowaniem pojazdem w stanie nietrzeźwości, natomiast nieco różniące się od relacji podawanych na różnych etapach postępowania (w tym w czasie zatrzymania do kontroli przez Policję) w kwestii ilości i rodzaju wypitego alkoholu.

2. Zeznania logiczne, konsekwentne, spójne, korelujące z pozostałym materiałem dowodowym, zwłaszcza z dowodem z wyjaśnień oskarżonej w zakresie faktów bezspornych związanych ze wspólnym spożywaniem alkoholu, awanturą, jaka poprzedziła opuszczenie przez oskarżoną mieszkania a przez to uznane za wiarygodne,

1. Dowody te nie budzą wątpliwości co do autentyczności dokumentowanych okoliczności, potwierdzają ustalony stan faktyczny sprawy, korelują z dowodami uznanymi za wiarygodne, w tym wyjaśnieniami oskarżonej wskazującej na ilość i rodzaj wypitego alkoholu, zeznaniami funkcjonariusza Policji -świadka J. S. (odnośnie oznak nietrzeźwości w zachowaniu zatrzymanej do kontroli drogowej kierującej W. K.), zeznaniami świadka A. W. potwierdzającego fakt spożywania w jego towarzystwie alkoholu przez oskarżoną oraz opinią biegłej K. P. (potwierdzającą generalnie wersję oskarżonej podanej w jej wyjaśnieniach co do ilości i jakości spożytego alkoholu). Dowody te nie nasuwają zatem wątpliwości co do ich wiarygodności i przez to Sąd uznał je za w pełni wiarygodne.

2. Dowody te nie budzą wątpliwości co do autentyczności dokumentowanych okoliczności, potwierdzają ustalony stan faktyczny sprawy, korelują z dowodami uznanymi za wiarygodne, nie nasuwają wątpliwości co ich niewiarygodności,

1. Opinia wydana zgodnie z zasadami sztuki i przepisami postępowania, nie nasuwa ona wątpliwości, jest jasna i pełna oraz przekonująca, dlatego stanowi ważny dowód do weryfikacji wyjaśnień oskarżonej, zwłaszcza co do ilości i rodzaju wypitego alkoholu przed dokonaniem przestępstwa.

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Fakt z pkt. 1.2 Fakt sprawdzania przez oskarżoną za pośrednictwem aplikacji telefonicznej swego stanu po spożyciu alkoholu

Dowód z części wyjaśnień oskarżonej W. K.

Oskarżona, w ocenie sądu, jedynie w swej obronie powołała się na okoliczność skorzystania z aplikacji telefonicznej w celu ustalenia, jaki jest poziom alkoholu w jej organizmie, po spożyciu alkoholu w moc sylwestrową. Oskarżona jedynie ogólnie powołała się na ten fakt stwierdzając, ze jej zamiarem było po nocy sylwestrowej udanie się do jej chłopaka D. K.. Wyjaśnienia te (jakkolwiek oskarżona przecież przyznała się w pełni do winy i złożyła szczere wyjaśnienia), miały w ocenie Sądu, ugruntować usprawiedliwienie swego postępowania, zwłaszcza decyzji skorzystania z samochodu w ogóle, w sytuacji, gdy wcześniej spędziła noc sylwestrową spożywając jednak pewne ilości alkoholu (pomimo, że owo spożywanie rozłożone było w czasie, a nadto oskarżona korzystała z przygotowanych zakąsek). Jednak Sąd z ostrożnością podszedł do tego stwierdzenia oskarżonej, związanego z używaniem wspomnianej aplikacji telefonicznej (zresztą w ogóle nieznanej funkcjonariuszowi Policji), skoro W. K. ani nie wspomniała ile razy i w jakich godzinach dokonywała takiego sprawdzenia, jak się owa aplikacja nazywa i w jaki sposób, a zwłaszcza na jakich etapach spożywania alkoholu dokonywała owych sprawdzeń lub sprawdzenia oraz wreszcie jakie dane wprowadzała dokładnie do owej aplikacji. To ostatnie tym bardziej unaocznia bezsensowność takich samodzielnych sprawdzeń przez oskarżoną, że sama dopiero w swych wyjaśnieniach zaczęła odtwarzać sobie ilości spożytego alkoholu (którym były nie tylko drinki, ale i niewielkie ilości szampana). Ponadto iluzoryczność takich sprawdzeń nasuwa już to, że w wyniku kontroli stanu trzeźwości, w kolejnych próbach zostały wykazane pewne ilości alkoholu w jej wydechu, a co za tym idzie w jej organizmie. Dlatego też Sąd podchodząc ostrożnie do tej części wyjaśnień oskarżonej, uznał, że dla ustalenia faktu jej nietrzeźwości relacje takie nie mają po prostu znaczenia, wykluczył zatem możliwość stosowania takich przesłanek, niewykazanych zresztą należycie przez oskarżoną.

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżona

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1

W. K.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Przestępstwo z art. 178 a § 1 k.k. zachodzi wówczas gdy sprawca znajdując się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego prowadzi pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym. Nie ulega wątpliwości, że oskarżona decydując się na jazdę samochodem osobowym, należącym, nota bene, do jej rodziców, jak też mając wspomniane stężenia alkoholu we krwi, wyczerpała w pełni znamiona tegoż przestępstwa. O tym ostatnim przekonują wyniki z 4 przeprowadzonych badań, których wskazania nie zawierają przecież wartości progowych. Przestępstwo to, jako mieszczące się w rozdziale kodeksu karnego- Przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji- chroni dobro prawne, jakim jest bezpieczeństwo w ruchu lądowym, wodnym i powietrznym. Zdaniem Sądu, oskarżona wyczerpała zatem przesłanki przypisanego jej przestępstwa wyrażonego opisaną kwalifikacją prawną. tj. czynu z art. 178 a § 1 k.k., zaś sąd recypował treść postawionego jej zarzutu tegoż czynu.

1.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

1.4.  Warunkowe umorzenie postępowania

1

Art. 66 § 1 k.k. i art. 67 § 1 k.k.

Przyjęcie kwalifikacji prawnej czynu z art. 178a § 1 k.k.

W. K.

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

Przestępstwo z art. 178 a § 1 k.k. zachodzi wówczas gdy sprawca znajdując się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego prowadzi pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym. Nie ulega wątpliwości, że oskarżona decydując się na jazdę samochodem osobowym, należącym, nota bene, do jej rodziców, jak też mając wspomniane stężenia alkoholu we krwi, wyczerpała w pełni znamiona tegoż przestępstwa. O tym ostatnim przekonują wyniki z 4 przeprowadzonych badań, których wskazania nie zawierają przecież wartości progowych. Przestępstwo to, jako mieszczące się w rozdziale kodeksu karnego- Przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji- chroni dobro prawne, jakim jest bezpieczeństwo w ruchu lądowym, wodnym i powietrznym. Zdaniem Sądu, oskarżona wyczerpała zatem przesłanki przypisanego jej przestępstwa wyrażonego opisaną kwalifikacją prawną. tj. czynu z art. 178 a § 1 k.k., zaś sąd recypował treść postawionego jej zarzutu tegoż czynu.

Wina oskarżonej w świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego nie budzi wątpliwości. Oskarżona będąc osobą dorosłą, funkcjonującą w społeczeństwie, miał pełną swobodę i możliwość podjęcia zachowania, które byłoby zgodne z prawem. W tym miejscu godzi się jednak wspomnieć, iż sytuacja oskarżonej, której zdarzył się jej taki przypadek po raz pierwszy, nie jest porównywalna do sytuacji innych kierujących wypełniających znamiona występku z art. 178a § 1 k.k przede wszystkim dlatego, iż podjęła ona podróż pojazdem (zresztą irracjonalnie, skoro do przebycia miała niewielki odcinek drogi począwszy od swego do domu do miejsca zamieszkania jej chłopaka, obejmujący czasowo około 7-8 minut z użyciem pojazdu mechanicznego), w godzinach porannych po nocy sylwestrowej (kiedy to ruch na drogach jest nikły), jechała ona drogą publiczną, będącą stosunkowo mało uczęszczaną ulicą. Zatem, tym mniejsze zachodzi prawdopodobieństwo napotkania innych pojazdów, czy też innych uczestników ruchu. Taka irracjonalność decyzji oskarżonej wynikała jednak z wcześniejszej reakcji emocjonalnej, spowodowanej awanturą, jaką miał wszcząć jej nietrzeźwy ojciec, powracający z żoną i znajomą z imprezy sylwestrowej. Oskarżona jednak starając się opuścić dom rodzicielski (tym bardziej, że świadkiem takiej niewybrednej awantury, połączonej w dodatku z szarpaniną ojca z jego koleżanką, był kolega oskarżonej A. W.), błyskawicznie i pod wpływem wspomnianych emocji zabrała kluczyki z pojazdu i zdecydowała się z niego skorzystać. Mogła natomiast równie dobrze udać się pieszo do miejsca docelowego, skoro nie była w stanie (co jest wysoce wiarygodne, po nocy sylwestrowej) uzyskać w tym czasie taksówki. Co do wypływu alkoholu na percepcję kierowców, to nie trzeba tego w tym miejscu szczególnie objaśniać. Dość wspomnieć, iż alkohol jest substancją psychoaktywną bardzo silnie oddziaływującą na organizm ludzki, przede wszystkim spowalnia działanie układu nerwowego, w wyniku czego osoba będąca pod wpływem alkoholu traci zdolność prawidłowej percepcji bodźców wysyłanych zarówno przez sam organizm jak i tych, które docierają z zewnątrz. Jazda pod wpływem alkoholu lub podobnie działającego środka, uniemożliwia bezpieczne uczestnictwo w ruchu drogowym i jest prawnie zabroniona. Już dawka mająca 0,1 promila wywołuje u kierowcy problemy z koncentracją. Tej zresztą kwestii, jak i sprawom percepcji kierowców prowadzących pojazdy pod wpływem środków odurzających (czy też jak ostatnio rozpoczęto badania na temat nawet wpływu środków przeciwbólowych na organizm kierowcy), poświęconych było szereg badań. Dość jednak wspomnieć, że oskarżona dokonując nawet nieudolnie sprawdzenia swego stanu po alkoholu, za pomocą aplikacji telefonicznej, nie mogła się opierać na tak iluzorycznych wynikach, tym bardziej, że sprawą powszechnie znaną jest to, że jedynie urządzenia posiadające specjalne atesty mogą dawać wiarygodne wskazania w tym zakresie i nawet zakupywane pokątnie urządzenia do dokonywania pomiarów, nie dają wyników, które mogłyby stanowić wiarygodne źródło wiedzy na temat ilości alkoholu w organizmie człowieka.

Ponieważ przestępstwo z art. 178a § 1 k.k. zagrożone jest karą pozbawienia wolności nie przekraczającą 5 lat (zagrożone jest karami przemiennymi), a zatem nie przekraczającą progu kary pozbawienia wolności, wskazanego w ustawie (w przepisach odnoszących się do instytucji warunkowego umorzenia postępowania), zaś zostały spełnione pozostałe przesłanki, warunkowego umorzenia postępowania karnego (w tym: wina i społeczna szkodliwość czynu nie są znaczne, okoliczności czynu nie budzą wątpliwości, sprawca czynu nie była wcześniej karana za umyślne przestępstwo, gdyż w ogóle nie była uprzednio karana), zatem możliwym było zastosowanie dobrodziejstwa warunkowego umorzenia postępowania karnego.

Zgodnie z art. 66 § 1.k.k.: Sąd może warunkowo umorzyć postępowanie karne, jeżeli wina i społeczna szkodliwość czynu nie są znaczne, okoliczności jego popełnienia nie budzą wątpliwości, a postawa sprawcy nie karanego za przestępstwo umyślne, jego właściwości i warunki osobiste oraz dotychczasowy sposób życia uzasadniają przypuszczenie, że pomimo umorzenia postępowania będzie przestrzegał porządku prawnego, w szczególności nie popełni przestępstwa.

§ 2. Warunkowego umorzenia nie stosuje się do sprawcy przestępstwa zagrożonego karą przekraczającą 5 lat pozbawienia wolności.

Wina oskarżonej, w ocenie Sądu, nie budzi wątpliwości, a jako osoba dorosła, mogła ona zorientować się, iż dopuszcza się bezprawia, zaś żadne okoliczności nie zaistniały, które mogłyby wyłączyć bezprawność jej czynu, jak i uwolnić ją od odpowiedzialności karnej. Oskarżona zresztą przyznała się do winy, złożyła, jak wspomniano, bardzo szczere, choć naiwne momentami wyjaśnienia, w związku z przyjętą od początku swą linią obrony, to Sąd po analizie całokształtu materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie, pozostaje w przekonaniu, iż okoliczności czynu nie budzą wątpliwości, skoro dodatkowo potwierdza zdarzenie cały szereg pozostałych dowodów. Należy również uznać, że społeczna szkodliwość tego przestępstwa, zważywszy jego okoliczności, jak też winę sprawcy- nie są, akurat w tym przypadku- znaczne, a postawa oskarżonej niekaranej za przestępstwo umyślne (wcześniej nie była w ogóle karana), jej właściwości i warunki osobiste oraz dotychczasowy sposób życia uzasadniają przypuszczenie, że pomimo warunkowego umorzenia postępowania będzie przestrzegała ona porządku prawnego, w szczególności nie popełni przestępstwa. Zważywszy na okoliczności mające wpływ na stopień społecznej szkodliwości czynu, katalogu takich okoliczności należy się doszukiwać w art. 115 § 2 kk. Są nimi: rodzaj i charakter naruszonego dobra, rozmiary wyrządzonej lub grożącej szkody, sposób i okoliczności popełnienia czynu, waga naruszonych przez sprawcę obowiązków, postać zamiaru, motywacja sprawcy, rodzaj naruszonych reguł ostrożności i stopień ich naruszenia. Cechy indywidualne czynu, konkretyzujące te okoliczności, decydują o stopniu społecznej szkodliwości czynu. Zważyć należy, iż generalnie oskarżona jest osobą, której sylwetkę należy ocenić pozytywnie, jako, iż wiedzie ustabilizowany tryb życia, jest osobą posiadającą określone aspiracje życiowe i zawodowe, jest osobą pogłębiającą swe wykształcenie, o pozytywnej opinii, zaangażowaną, która wyprowadziła się do swego chłopaka, negatywnie oceniając skłonności alkoholowe oraz tryb życia jej rodziców. Uznać zatem należy, iż jej właściwości i warunki osobiste predysponują ją do takiego potraktowania, by stworzyć jej szansę na przyszłość, tym bardziej, że jest osobą młodą, której rodzaj pracy, wymaga jednak posługiwania się pojazdami. Sąd uznał nadto, że skazanie za przypisane przestępstwo byłoby nazbyt surową represją wobec oskarżonej, której ocena, jako człowieka- ogólnie wypada pozytywnie. Czyn przez nią popełniony, jak się wydaje, stanowi zupełnie wyobcowane zdarzenie w jej życiu. Sąd warunkowo umarzając niniejsze postępowanie ustalił zatem okres próby na najkrótszy możliwy czas-1 roku.

1.5.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

1.6.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżona

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

W. K.

2

3

4

1

2). na mocy art. 67 § 3 kk w zw. z art. 39 pkt. 3 k.k. Sąd orzekł wobec oskarżonej środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 1 (jeden) roku. Mimo, że Sąd uznał, iż W. K. jest jednostką nie wymagającą stosowania surowszej represji, a zdarzenie w jej życiu, jak już wspomniano, miało najpewniej charakter incydentalny (informacja z Centralnej Ewidencji (...) nie wspomina, aby kiedykolwiek wcześniej odnotowano naruszenie przepisów odnoszących się do bezpieczeństwa w ruchu lądowym), jednak warto aby osoba oskarżonej, zwłaszcza z uwagi na charakter popełnionego czynu, podlegała pewnym resocjalizacyjnym działaniom. To było zatem powodem, że Sąd uznał, iż należy oskarżoną obciążyć określonymi środkami karnymi i obowiązkami, zaś zazwyczaj największą dolegliwość w odniesieniu do osób zatrudnionych, niesie za sobą zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych (wszelkich pojazdów mechanicznych).

3). na mocy art. 67 § 3 k.k. w zw. z art. 39 pkt.7 k.k. i art. 43a § 1 k.k. Sąd orzekł wobec oskarżonej środek karny w postaci świadczenia pieniężnego w kwocie 500 (pięćset) złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej. Sąd zobowiązał oskarżoną do zapłaty wspomnianego świadczenia uznając, że skoro służy ono nie tylko osobom, które odbywając kary pozbawienia wolności, opuszczają miejsca odosobnienia, otrzymując wsparcie finansowe, ale przede wszystkim, miał na myśli to, że pokrzywdzonymi otrzymującymi pomoc finansową nader często są ofiary przestępstw przeciwko bezpieczeństwu drogowemu, zatem takie rozstrzygnięcie wyroku jest w pełni uprawnione.

4). na mocy 67 § 3 kk w zw. z art. 72 § 1 pkt. 5 kk Sąd zobowiązał oskarżoną w okresie próby do powstrzymania się od nadużywania alkoholu, uznając, że był to przecież element kryminogenny oraz znamię przestępstwa z art. 178a § 1 k.k., stąd należy przyjąć, iż wpływał on również na pewną irracjonalność zachowania tej młodej osoby. Wspomniane zobowiązanie do powstrzymania się od nadużywania alkoholu wynika stąd, że elementem kryminogennym i twórczym w zakresie niniejszego przestępstwa było nadużycie alkoholu, a ściślej w ogóle jego użycie w określonej ilości (spożycie dawki mniejszej mogło bowiem narazić oskarżoną na odpowiedzialność za wykroczenie, nie za przestępstwo). Niemniej siadając za kierownicę pojazdu należy, w ocenie Sądu, zachowywać pełną abstynencję, liczenie bowiem na to, iż alkohol już się zresorbował, ulotnił i nie będzie wykazywany, jest najczęściej złudne.

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżona

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

W. K.

5

1

na mocy art. 63 § 4 k.k. Sąd zaliczył oskarżonej na poczet orzeczonego w pkt. 2 wyroku zakazu, okres rzeczywistego zatrzymania prawa jazdy od dnia 01 stycznia 2020 roku do dnia 05 listopada 2020 roku, uznając tenże środek karny za częściowo wykonany,

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

Sąd wyżej objaśnił, dlaczego nie skazał oskarżonej za popełniony przez nią występek. Po pierwsze, dopiero po pełnym przeprowadzeniu postępowania dowodowego (co nastąpiło na 3 terminach rozpraw wypełnionych czynnościami procesowymi), gdzie został materiał dowodowy znacznie poszerzony, w tym o okoliczności wskazujące na pozytywny rys sylwetki oskarżonej (z czym nie miał jeszcze do czynienia Sąd wydający na wstępie wyrok nakazowy), Sąd wyrobił sobie zdanie na temat całokształtu okoliczności sprawy oraz właściwości i warunków osobistych oskarżonej. Szkoda, że oskarżyciel publiczny składający zapowiedź apelacji nie zainteresował się w toku całego postępowania jego przebiegiem oraz wynikami, co niewątpliwie oszczędziłoby pracy jemu, jak i Sądowi.

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6

Sąd na mocy art. 624 § 1 kpk i art. 627 kpk oraz art. 7 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. Nr 49 poz. 223 z późn. zm.) zasądził od oskarżonej na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w postaci częściowych wydatków w kwocie 200 (dwieście) złotych, w pozostałym zakresie uznając, że wydatki te poniesie za nią Skarb Państwa, a nadto zasądził od oskarżonej opłatę od warunkowego umorzenia postępowania w kwocie 70 (siedemdziesiąt) złotych. Sąd uznał bowiem, iż koszty tego postępowania, nie były nazbyt wysokie, oskarżona, aczkolwiek jest osobą raczej miernie zarabiającą, jednak na razie nikogo nie ma na utrzymaniu i nie boryka się z żadnymi trudnościami natury finansowej, zatem może zapłacić standardowe koszty tegoż postępowania, jak widać ograniczone zresztą do częściowych wydatków.

1.Podpis

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Joanna Kirszniok-Schnapka
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Zabrzu
Osoba, która wytworzyła informację:  Małgorzata Ciecierska-Hendryk
Data wytworzenia informacji: